گاهی خیال میکنم بگذار یک بارِ دیگر بگردم و بگردم و بگردم و جوابی برای سوالِ همیشگیام پیدا کنم:
زندگی چیست؟
و باز، دوباره و دوباره و دوباره، به این چند کلمه میرسم! حرفهای ساده اما عمیقی از زبان ق. امینپور که روحِ حیات را دوباره و دوباره به تصویر میکشد:
و قاف، حرفِ آخرِ عشق است؛
آنجا که نام کوچک من
آغاز میشود!
و اینگونه، زندگی، آغازیدن میگیرد…
