پینوشت: تو همین بیست و چهار ساعت گذشته، بارها و بارها چیزهایی نوشتهام و بعد همه را پاک کردهام! نمیدانم این وضع تا کی ادامه پیدا میکند اما عادت دارم به این چیزها! حرفهایی که در دقیقهی اول خاصیت انتشار دارند اما هرچه بیشتر روی کاغذ میآیند، بیشتر از قبل از آنها فرار میکنم و کمتر دوست دارم کسی جز خودم به آنها واقف باشد چرا که به شددت جنبهی خصوصی پیدا کردهاند! اما این قطعه از نامجو، خود گویای بخشی از نگفتههای این روزهای من بود!
